فضائل امیرالمومنین از زبان قرآن

الْأُذُنُ الْواعِیةُ

به معنای گوش شنوا و فراگیرنده می‌باشد.

 

 🔹پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله به امام علی‌علیه السلام فرمود:

«یا عَلِی! إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَمَرَنِی أَنْ أُدْنِیکَ وَأُعَلِّمُکَ لِتَعِی، وَأُنْزِلَتْ هذِهِ الْآیةُ: «وَ تَعِیها أُذُنٌ واعِیةٌ»( سوره حاقه، آیه 12.) فَأَنْتَ الْأُذُنُ الْواعِیةُ»؛( بحارالانوار، ج 35، ص 329. الکشاف، ج 7، ص 133؛ تفسیر الرازی، ج 15، ص 485؛ تفسیر الکشف والبیان، ج 10، ص 28.)

«ای علی! خدا به من فرمان داده که تو را نزدیک گردانم و تو را چنان بیاموزم تا همه را فرا بگیری و این آیه نازل شد... تو همان اذن واعیه هستی».

🔹 امیرمؤمنان‌علیه السلام فرمود:

«أَنَا الْأُذُنُ الْواعِیةُ یقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: «وَتَعِیها أُذُنٌ واعِیةٌ»»؛( بحارالانوار، ج 35، ص 46.)

«من همان (اذن واعیه) گوش شنوا هستم که خدای تعالی فرموده: «و گوش‌های شنوا آن را دریابد و بفهمد»».

امام باقرعلیه السلام نیز فرمود:

«اَلْأُذُنُ الْواعِیةُ أُذُنُ عَلِی‌ّ»؛( بحارالانوار، ج 35، ص 329.)

«گوش شنوا، همان گوش علی‌علیه السلام است».

🔸لذا در زیارت آن حضرت آمده است:

«اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا عَینَ اللَّهِ النّاظِرَةَ وَیدَهُ الْباسِطَةَ وَأُذُنَهُ الْواعِیةَ»؛( بحارالانوار، ج 97، ص 305؛ جمال الاسبوع، ص 37؛ اقبال الاعمال، ص 608؛ مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امیرالمؤمنین‌علیه السلام.)

«سلام بر تو ای چشم بینای خدا و دست گشاده خدا و گوش شنوای او».